-
1 επιπνεω
эп. тж. ἐπιπνείω (fut. ἐπιπνεύσομαι)1) (на что-л.) дуть(ἐπιπνεῦσαι βόρειον τοῖς καρπίμοις Arph.; ὅ βορέας ἐπιπνεῖ Arst.)
οὖρος ἐπιπνεῖ νηΐ Hom. — попутный ветер подгоняет корабль2) веять, обвевать(ἥ τοὺς ἀγροὺς ἐπιπνέουσα αὔρα Luc.)
ἐ. τέν θάλασσαν Hes. — веять над морем3) дышать, выдыхать(θαυμαστέν εὐωδίαν Plut.)
ἐ. ῥιπαῖς ἐχθίστων ἀνέμων Soph. — извергать порывы враждебных ветров, т.е. дышать злобой и ненавистью4) досл. служить попутным ветром, перен. благоприятствовать(τινι Plat.)
τῆς τύχης ἐπιπνεούσης Polyb. — при благоприятных обстоятельствах;ἀρωγήν τινι ἐ. Anth. — помогать кому-л.5) ( о буре) налетать(τινι Her.)
6) перен. навевать, вдыхать (в кого-л.)ἐ. τινι τὸ γέρας Plat. — вдохнуть в кого-л. дар (красноречия)
7) возбуждать, подстрекать(στρατὸν αἵματι Eur.)
ἐ. Ἀργείοις Σπαρτῶν γένναν Eur. — восстанавливать род «посеянных» (т.е. фиванцев, родившихся от посеянных зубов дракона) против аргивян -
2 ἐπιπνέω
A breathe upon, blow freshly upon,περὶ δὲ πνοιὴ.. ζώγρει ἐπιπνείουσα Il.5.698
; τινί on one, Ar.V. 265; blow fairly for, νηῦς.., ᾗ..οὖρος ἐπιπνείῃσιν ὄπισθεν Od.4.357
: abs.,εἰς ὅ κε.. ἐπιπνεύσωσιν ἀῆται 9.139
;ἄνεμος.. ἥδιστος ἐπέπνει Plu.Sert.17
, etc.2. blow furiously upon,τινί Hdt.3.26
: metaph.,μαινόμενος δ' ἐπιπνεῖ.. Ἄρης A.Th. 343
(lyr.), cf. S.Ant. 136 (lyr.).4. c.acc.cogn., blow forth, πυρὸςσέλας A.R.3.1327
.5. blow afterwards, Arist.Pr. 945b1.6. blow against, of one wind against another, Thphr.Vent.53.II. metaph.,1. excite, inflame against,Ἀργείοις Σπαρτῶν γένναν E. Ph. 794
(lyr.); στρατὸν αἵματι to slaughter, ib. 789 (lyr.).3. favour, λαμπρᾶς ἐπιπνεούσης τῆς τύχης, metaph. from the wind, Plb.11.19.5: c.acc., of love, A.R.3.937, Nonn.D.3.121: abs., Plu.2.759f.III. [voice] Pass., to be inspired,ὑπό τινος Longin.13.2
;πρὸς αὐτῶν τῶν Μουσῶν Jul.Or.2.78b
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιπνέω
См. также в других словарях:
επιπνέω — ἐπιπνέω (AM) [πνέω] 1. πνέω, φυσώ πάνω σε κάτι, κυρίως για ευνοϊκό άνεμο («περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο ζώγρει ἐπιπνείουσα», Ομ. Ιλ.) μσν. αναπνέω αρχ. 1. πνέω, φυσώ με ορμή (α. «ἐπέπνει ῥιπαῑς ἐχθίστων ἀνέμων», Σοφ. β. «μαινόμενος δ’ ἐπιπνεῑ λαοδάμας… … Dictionary of Greek